Πόρος

Καλώς ήρθατε στον τουριστικό οδηγό (kefaloniaguide) για την Κεφαλονιά.
Είναι ένας οδηγός πλήρως ενημερωμένος για όλα τα θέματα που αφορούν αυτό το υπέροχο νησί του Ιονίου. Εδώ θα βρείτε στοιχεία όσον αφορά την ιστορική του πορεία στο χρόνο και την εξέλιξη του σε ένα οργανωμένο τουριστικό προορισμό.

Πόρος

Ο Πόρος ανήκει στον Δήμο Ελειού Πρόννου. Κοντινά χωριά είναι το Μαρκόπουλο, το Πυργί και τα Τζαννάτα. Ο Πόρος είναι ένα γραφικό χωριό 1000 κατοίκων στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού. Ο χείμαρρος «Βοχίνας» χωρίζει στα δύο τον οικισμό και περνά από το φαράγγι το λεγόμενο, «Στενό του Πόρου» ένα μέρος βραχώδης που δεν θυμίζει τίποτα την παραλία που βρίσκεται μέσα στην πόλη. Εντυπωσιακό τοπίο είναι αυτό που κάνει τον Πόρο ξεχωριστό και για αυτό τον λόγο ονομάζεται και τα "μικρά Τέμπη" αφού η ομορφιά του παραπέμπει στην κοιλάδα των Τεμπών. Περιβάλλεται από ατελείωτους κόλπους και την ακρογιαλιά με τα τουρκουάζ νερά που εκτείνεται προς τα βόρεια της πόλης. Είναι ιδανική για κολύμπι και έπειτα χαλάρωση στις διάφορες ταβέρνες και εστιατόρια της πόλης. Το πιο σημαντικό στοιχείο της περιοχής είναι ότι αποτελεί ένα από τα βασικά λιμάνια της Κεφαλονιάς μιας και ενώνει το νησί με την Κυλλήνη και επίσης διαθέτει μαρίνα για κότερα.

Το Σπήλαιο της Δράκαινας

Το σπήλαιο της Δράκαινας βρίσκεται στα νότια του ποταμού Βοχίνα, ποταμού που διαπερνά τον φαράγγι του Πόρου σε υψόμετρο 70μ. Το σπήλαιο καταλαμβάνει εμβαδόν 190 μέτρων και αποκαλύφθηκε ύστερα από κατακρημνίσεις βράχων που το έφραζαν. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1992 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα διότι δεν έχει εντοπιστεί ακόμα το φυσικό του έδαφος. Μέχρι σήμερα έχουν έρθει στο φως κεραμικά σκεύη, γυναικεία ειδώλια, οστά ζώων από θυσίες καθώς και εστίες, δάπεδα και τοιχία. Από τις ανασκαφές προκύπτει ότι το σπήλαιο χρησιμοποιούνταν ως κατάλυμα ανθρώπων την προϊστορική περίοδο δηλαδή πέραν των 5.000 ετών π.Χ. και την ελληνιστική περίοδο τόπος λατρείας γυναικείων θεοτήτων.

Φιδάκια της Παναγίας

Στο χωριό Μαρκόπουλο κοντά στον Πόρο βρίσκεται ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το περίεργο που συμβαίνει σε αυτό τον ναό και έχει γίνει παγκοσμίως γνωστός είναι ότι κάθε χρόνο από τις 6-15 Αυγούστου εμφανίζονται κάτι άκακα, μη δηλητηριώδη φιδάκια με ένα σταυρό στο κεφάλι τους που κρέμονται από τις εικόνες, γεμίζοντας τον ναό και μετά το πέρας της γιορτής της Παναγίας εξαφανίζονται μυστηριωδώς ακριβώς όπως εμφανίζονται. Πολλοί πιστοί προέρχονται την περίοδο αυτή για να τα αγγίξουν μιας και λέγεται ότι φέρουν τύχη και ευημερία τόσο στους πιστούς όσο και στο ίδιο το νησί. Το 1940 με την κατάκτηση του νησιού από τους Γερμανούς και το 1953 με τον καταστροφικό σεισμό τα φιδάκια δεν έκαναν την εμφάνιση τους και από τότε οι ντόπιοι θεωρούν την εμφάνιση τους σύμβολο καλοτυχίας.

Η ιστορία πηγαίνει πολλά χρόνια πίσω όταν οι χωρικοί είδαν στην πλαγιά του Μαρκόπουλου ένα δέντρο να καίγεται. Για να μην εξαπλωθεί η φωτιά και στο υπόλοιπο δάσος και φτάσει μέχρι το χωριό έσπευσαν να την σβήσουν. Όταν έφτασαν αντίκρισαν το δέντρο καμένο ολοσχερώς και στην ρίζα του υπήρχε μια όμορφη εικόνα της Παναγίας. Οι χωρικοί πήραν την εικόνα και την τοποθέτησαν στην εκκλησία του χωριού τους. Το επόμενο πρωί οι χωρικοί πήγαν στην εκκλησία να προσκυνήσουν την εικόνα όμως η εικόνα έλειπε. Βρέθηκε ξανά στην ρίζα του δέντρου με αποτέλεσμα οι χωρικοί να κλειδώσουν την εκκλησία ώστε να μην μπορεί κανείς να την μεταφέρει. Τρεις φορές έγιναν τα παραπάνω και έτσι οι χωρικοί πιστεύοντας την επιθυμία της Παναγίας έχτισαν εκεί που βρίσκονταν το καμένο δέντρο ένα εικονοστάσι και φύλαξαν εκεί την εικόνα. Λίγα χρόνια αργότερα χτίστηκε στην περιοχή ένα μοναστήρι γυναικών. Οι μοναχές προσεύχονταν καθημερινά στην Παναγία και ένα πρωινό είδαν να πλησιάζουν Τούρκοι να καταλάβουν και να λεηλατήσουν το μοναστήρι. Οι μοναχές φοβήθηκαν και ζήτησαν την βοήθεια της Παναγίας. Τότε φίδια κύκλωσαν το μοναστήρι τρομοκρατώντας τους Τούρκους με αποτέλεσμα οι μοναχές να σωθούν. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι η Παναγία μεταμόρφωσε τις ίδιες τις μοναχές σε φίδια και για αυτό σώθηκαν. Από τότε στο καμπαναριό της εκκλησίας εμφανίζονται τα Φιδάκια της Παναγίας.