Σκάλα

Στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Μαυράτων και Σκάλας βρίσκεται το βρετανικό υποβρύχιο Perseus το οποίο βυθίστηκε το βράδυ της 6^ης Δεκεμβρίου του 1941. Το μοιραίο υποβρύχιο έγινε ο τάφος 59 νεκρών μεταξύ των άλλων και ενός Έλληνα υποπλοίαρχου του Νίκη Μέρλιν. Συγκεκριμένα το υποβρύχιο Perseus με κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Edward Ted Nicolay αναχώρησε από την Μάλτα στις 24 Νοεμβρίου 1941 για επιθετική περιπολία στον κόλπο του Τάραντα και το Ιόνιο Πέλαγος και έπειτα θα επέστρεφε στην βάση του στην Αλεξάνδρεια. Μαζί με το πλήρωμα επιβιβάσθηκε ο θερμαστής John Capes που βρίσκονταν στην Μάλτα και ήθελε να επιστρέψει στο πλοίο του που βρίσκονταν στην Αλεξάνδρεια και ο Υποπλοίαρχος Μέρλιν που επρόκειτο να τοποθετηθεί ως κυβερνήτης σε ένα από τα ελληνικά υποβρύχια στην Αλεξάνδρεια. Το βράδυ της 6^ης Δεκεμβρίου το υποβρύχιο περιπολούσε στην θαλάσσια περιοχή ανάμεσα Κεφαλονιάς και Ζακύνθου. Η νύχτα ήταν ιδιαίτερα αφού φυσούσε πολύ δυνατός άνεμος. Ξαφνικά μια τρομακτική έκρηξη από νάρκη ταρακούνησε το υποβρύχιο. Το πρωραίο τμήμα του χτύπησε τον βυθό κάνοντας έναν τρομερό κραδασμό και το σκάφος αιωρήθηκε για ένα λεπτό ακουμπώντας στην κορυφή του. Μετά η πρύμνη ακούμπησε με κλίση προς τα δεξιά τον βυθό του Ιονίου.

Μόνος επιζών του μοιραίου υποβρυχίου ήταν ο John Capes ο οποίος χρησιμοποίησε την αναπνευστική συσκευή DAVIS (Davis Submerged Escape Apparatus). Οι χωρικοί που τον βρήκαν την επόμενη μέρα λιπόθυμο στην παραλία του στάθηκαν με μεγάλο κίνδυνο της ζωής τους αφού κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο σκληρά μπορούσαν να φερθούν οι κατακτητές ανακαλύπτοντας πως οι ντόπιοι προστάτευαν έναν άγγλο. Μεταξύ των χωρικών που τον βοήθησαν επί 18 μήνες και τον έκρυβαν από χωριό σε χωριό ήταν ο Μιλτιάδης Χαρέρας και ο Χαράλαμπος Βαλλιάνος. Την αποστολή φυγάδευσης του προς την Μέση Ανατολή την ανέλαβε ο Μιλτιάδης Χούμας μέλος της συμμαχικής οργάνωσης ΜΙ-9 που με το καΐκι του «Ευαγγελίστρια» κατάφερε μέσα σε 3 μέρες και κάτω από επικίνδυνες συνθήκες μιας και περιοχή περιπολούνταν από εχθρικά πλοία, να φέρει σώο τον ναυαγό στην Σμύρνη.

Για αρκετά χρόνια η ιστορία του John Cape δεν γινόταν πιστευτή γιατί υπήρχε μεγάλη δυσκολία να μπορεί κάποιος να διαφύγει από υποβρύχιο και ειδικότερα υποβρύχιο που βυθίζεται. O Cape πέθανε το 1985 χωρίς να μπορέσει να αποδέξει την αληθεια των όσων ισχυριζόταν.

Το ελληνικό ναυτικό για να τιμήσει τον Νικόλαο Μέρλιν έδωσε το όνομα του στο οχηματαγωγό “Υποπλοίαρχος Μέρλιν” το οποίο και αυτό βυθίστηκε, το 1972 έξω από το λιμάνι του Πειραιά όταν συγκρούστηκε με το τάνκερ “World Hero” με 44 νεκρούς του ελληνικού πολεμικού ναυτικού.

Μια ομάδα με επικεφαλή τον Κώστα Θωκταρίδη το ανακάλυψε μετά από 56 χρόνια με αλλεπάλληλες καταδύσεις γύρω από το σκάφος. Έτσι το 1997 με την βοήθεια της Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης & Προβολής Κεφαλληνίας και της Κοινότητας Σκάλας ξεκίνησε η ερευνητική αποστολή για τον εντοπισμό του υποβρυχίου Perseus επιβεβαιώνοντας την ιστορία του θερμαστή John Cape.

Στην Σκάλα βρέθηκαν ύστερα από ανασκαφές του Β. Καλλιπολίτη το 1957, ερείπια μιας Ρωμαϊκής Έπαυλης όπου άνηκε σε εύπορο Ρωμαίο και περιλάμβανε στο κτίσμα και ρωμαϊκά λουτρά. Η έπαυλη αποτελείται από τέσσερα δωμάτια τα οποία έχουν θαυμάσια ψηφιδωτά δάπεδα του 3^ου μ.Χ αιώνα. Σε ένα ψηφιδωτό αναπαριστάται ο Φθόνος, ένας νέος άνδρας ο οποίος κατασπαράζεται από άγρια θηρία και συνοδεύεται από έμμετρο επίγραμμα που αναφέρει ως καλλιτέχνη τον Κρατερό. Σε ένα ακόμα δωμάτιο υπάρχει ψηφιδωτό με γεωμετρικά σχήματα ενώ ένα τρίτο απεικονίζεται η θυσία τριών ζώων ταύρου, κριού και κάπρου. Συνοδεύονται από επιγράμματα σε δακτυλικό μέτρο. Οι ανασκαφές δίνουν ότι πάνω στα ερείπια χτίστηκε χριστιανικός ναός ενώ κατά την περίοδο μετά την ακμή του Βυζαντίου χτίστηκε παρεκκλήσι του Αγίου Αθανασίου. Ο χώρος είναι προσιτός για τους επισκέπτες.